یک چیزهایی هیچوقت عادی نمی شود، بچه دار شدن مثل یک جادوست، مثل یک افسانه ای عجیب و غریب که سخت می شود باورش کرد.
آخر چطور می شود یکدفعه مادر شد، همین که نخستین بار نقطه ای تبنده را نشانت میدهند و می گویند این بخشی از وجود شماست؛ اکنون حس می کنی که باید قوی تر باشی، باید محافظت کنی از این نقطه تپنده ی کوچک، باید حامی اش باشی، همراهش باشی.

شروع به تکان خوردن که می خورد، فکر می کنی که دیگر خودت نیستی، دیگر پاهایت روی زمین نیست، لذتی وجودت را فرا میگیرد که با کمتر چیزی قابل قیاس است، با گذشت هر روز و هر ماه چقدر عاشق و عاشق تر می شوی و چقدر قلبت برایش می تپد … ♥